Verslag Skûtsjesilen Langwar 2023
Brrrrrr. Wat was het koud en winderig op zaterdag. De voorspelling
van Windfinder was voor zaterdag 4-6 Bft en zondag 4-5 Bft. Dat had ik geïnterpreteerd
als basiswind 4 met vlagen 6 voor zaterdag.
Nou dat kwam dus niet goed. Om 09:30 bij de eerste start was
er een windje 3-4 Btf. Naarmate de wedstrijd vorderde nam de wind gestadig toe
en aan het eind van de dag zaten we op 5 en soms even 6 Bft als vaste wind met
éénmaal een uitschieter op de windmeter van 30 knopen is windkracht 7.
Na de start van de eerste wedstrijd was de stuurboord boei
van de startlijn opeens verdwenen!
Navraag bij de alu’s gaf aan dat deze niet door ons uit het
water waren gehaald! Tja, dan is de boei mogelijk lek gevaren en gezonken was
de gedachte. Dus op naar de boeienloods om een vervangende gele boei met
toebehoren op te halen. Na aankomst en het leggen van deze vervangende boei
wordt er door de ander rib gemeld dat de missende boei richting de hoge brug is
aangetroffen! Wij denken dat deze startlijnboei door één van de skûtsjes op
sleeptouw is genomen en daardoor zo ver van zijn oorspronkelijk locatie is
beland. Op zondag gebeurt dat nog een keer, de Noord Cardinaal ton wordt op
sleeptouw genomen en beland in het kommetje bij de molen!
Zaterdag aan het eind van de middag zijn we zo koud geworden
dat de petroleum kachel in de stuurhut wordt aangestoken. Hoe koud moet het wel
niet op de Skûtsjes zijn. Ik zie deelnemers bij de peilstok zitten die mooie
witte gympies aanhebben en als dat nodig is het zwaard op hun gympies naar beneden
proberen te krijgen. Volgens mij krijg je daar natte en steenkoude voeten van! Bovendien
vragen we ons steeds af of dat peilen midden op het meer wel zin heeft. De
Langweerder Wielen zijn op een strook van 50 meter uit de kant na tot een
diepte van ca. 2.30 m1 uitgebaggerd.
Zondag is de wind gelukkig wat afgenomen. De strepen op het
water zijn weer verdwenen en om 10 uur starten we de Silverfleet. Vanaf het startschip
hebben we een prachtig uitzicht op de strijd maar ook op de wal bij het
slechtweergebouwtje staan zo te zien de nodige toeschouwers. Na 5 kwartier gaan
we beginnen met finishen en aansluitend richting Het Wapen om daar lekker even
op te warmen en te eten. De brandweer is met vijf man/vrouw sterk ook het hele
weekend aanwezig om als Rescue rond te varen. Dit jaar gaat het allemaal goed,
geen deelnemers in het water beland, alleen peilstokken en fokkeloeten/vaarbomen
worden wel aangetroffen en veiliggesteld.
Wel zie ik tijdens de ochtendwedstrijd iets zwarts het water in schieten!
Eerste gedacht is dat het gewicht van de vervangende startlijnboei het water in
is gerold maar dat blijkt niet zo te zijn.
Onze ankerbol op PVC stok is door de wind kennelijk 60 cm omhoog gewaaid en uit
de stalen railing buis geschoten waar deze in stond en aansluitend gezonken.
Hoe is het mogelijk!
De start van de goldfleet na de middag geeft wat problemen. Op
ongeveer twee skûtsjes na zijn de meeste deelnemers op het startschot boven de
lijn. Tja wat doe je dan? Individueel geven zou misschien kunnen en is wel zo
eerlijk naar de twee correct gestarte skûtsjes maar als er 12 skûtsjes terug
moeten keren om hun fout goed te maken dan wordt het volgens mij een enorme
chaos met veel kans op averij. Dan moet je als wedstrijdleider in enkele seconden
een besluit nemen om een algemene of individuele terugroep te geven. Ik kies
dan toch maar voor algemeen. Het terugkeren van de skûtsjes neemt meer tijd als
met de normale wedstrijden dus aansluitend komt de uitstelvlag er ook nog even
aan te pas.
Na een mooie strijd tussen vader en zoon Heerschop om de 3e
en 4e plaats met de nodige wisselingen en ook de strijd achter in
het veld kunnen we tegen half vijf Tony Brundel als eerst en Klaas Kuperus als
tweede finishen. Sikke eindigt op de derde plaats en zoon Wytse wordt vierde in
de goldfleet.
Jan Spijkerman vanaf het startschip.